swallows

Biografie Arnold en Ben Kamphuis zijn 10 en 12 jaar oud rond 1960, als ze hun neef Beppie Kamphuis ontmoeten. Deze heeft een ukulele en speelt daarop de muziek uit die tijd. De neven zijn gefascineerd en besluiten dat ook te gaan doen. Uiteraard spelen ze Banjo Boy van Jan en Kjeld op verjaardagen en feestjes. Beiden wonen in de Zwaluwstraat in Hengelo in de wijk De Noork. In dezelfde straat wonen ook de broers Leo en Alfons Schoolkate. Ook zij zijn muziekliefhebbers en spelen dezelfde muziek. Het viertal oefent samen, de broers Kamphuis op ukulele en de broers Schoolkate op gitaar Leo stopt er al snel mee. Arnold, Ben en Alfons vormen in eerste instantie een trio en noemen zich Het Zwaluw Trio. De voetbalclub uit De Noork, B.W.O. vraagt de jongens om op hun feestavond in restaurant Pentrop te komen spelen en dat wordt hun eerste optreden. In Pentrop is ook iedere maand de dansavond van het Indisch Contact Centrum (I.C.C.), waar vele Indo-bands spelen. Die brengen een nieuwe sfeer met veel Amerikaanse invloeden. De broers bezoeken deze avonden veelvuldig. Rene and the Aligators treden er op en spelen onder andere La Comparsa en Guitar Boogie (een nummer van Arthur Smith, dat bijna iedere band in die tijd speelt). Andere bands spelen er nummers van Cliff Richard en The Shadows, The Jumping Jewels, The Spotnicks en The Ventures. De Engelstalige muziek doet de Zwaluwen besluiten de naam te wijzigen in The Swallows. De instrumenten –ukuleles- die Ben en Arnold bespelen, zijn afkomstig uit de muziekwinkel Multi Musica gevestigd naast het Gerardus Majella Ziekenhuis aan de Oldenzaalsestraat. Uit oude radio’s en onderdelen die pa Kamphuis van Stork meeneemt (pa helpt omdat hij vindt dat ze beter muziek kunnen maken dan op de brommer in de stad te hangen) en oude bierkisten van de Hengelosche Bierbrouwerij wordt de geluidsinstallatie in elkaar gezet. Gerepeteerd wordt vanaf het begin in de voorkamer van hun huis aan de Zwaluwstraat en regelmatig wordt de hele buurt op de kop gezet, hetgeen nauwelijks problemen geeft. Er moeten gitaren komen, maar de bekende Fender gitaren zijn veel te duur. De Kamphuizen kopen Nederlandse Egmond gitaren type Manhattan. Arnold vervangt die later door een witte Höfner, en weer later door een Fender Stratocaster gekocht voor 1295 gulden bij Huigens. Ben koopt later een Fender Jazz Basgitaar. Ook worden later Dynacord versterkers aangeschaft. Jos Brouwer komt als drummer de band versterken. Hij heeft een Eric Delaney drumstel. De bekendheid neemt toe en ze worden gevraagd een avond (1962) te verzorgen voor het Rode Kruis in het Vios gebouw aan de Beekstraat (de Rootie Tootie zit daar dan nog niet in). Het wordt een optreden voor een volle zaal met veel succes. De band wordt steeds populairder en wordt vaker gevraagd. Zoals door veel buurt en clubhuizen zoals ’t Lansink in de Dieselstraat (waar ook The Head Strings met Gerrit Nieuwenhuis veel te horen is), het Beetshuis op Thiemsbrug (waar Darius Dhlomo de jongerenwerker is) en in het Kreejenus aan de Langelermaatweg. Buiten Hengelo wordt gespeeld bij Hotel De Ster in Losser. Herman Kroeze is dan de zanger in de band. In die samenstelling is er ook eind 1962 een optreden in het clubhuis van de – toen nog- omni- vereniging Achilles ’12 en wel voor de afdeling badminton. In dezelfde tijd besluiten ze uniforme kleding te gaan dragen. De familie heeft een goudkleurige sprei van gewatteerde stof, waaruit jasjes worden gemaakt met brede revers met aan de achterkant zwarte stof. Je kunt de jasjes omgekeerd dragen waardoor de revers goudkleurig dan wel zwart zijn. Herman, de zanger, draagt een knalrood jasje in dezelfde vorm. Daarmee treedt de band wederom op in Losser in De Ster in 1963. Het is nog steeds de tijd van de nozems. Nozems staan bekend om het feit dat ze nogal eens trammelant maken. Zo ook die avond. De bekende nozem Bennie Bommer , aanvoerder van de Bommerbende, wordt door de caféhouder voorzien van extra bier, juist om hem rustig te houden. Dat pakt echter verkeerd uit. De aangeschoten bende en de meelopers beginnen de zaak te ‘verbouwen’. Het duurt maar even of de opgetrommelde politie begint de zaal te ontruimen. De band weet dat ze niet moeten reageren en speelt ‘gewoon’ door tot de zaal geheel leeg is. Er wordt door de caféhouder wel betaald. Het gezelschap wordt ook gevraagd om te spelen op bruiloften. Zo ook menigmaal bij ’t Steerntje aan de Deldensestraat in Hengelo. Vaak is er dezelfde fotograaf om een reportage te maken van het bruidspaar. De fotograaf vraagt de band om reclamefoto’s te mogen maken van hen. Hij zorgt voor een ‘oldtimer’ auto van het merk Singer. De foto’s worden gemaakt op de trappen van het nieuwe stadhuis van Hengelo en natuurlijk in de genoemde auto. Herman Kroeze verlaat eind 1963 de groep. Direct daarna is een optreden in het Parochiehuis in Luttenberg. Dat wordt de eerste avond met zangeres Wilma Geerdink. Er zullen er meer volgen, maar na een half jaar zijn ze weer met vier mannen. In 1964 worden The Swallows de vaste band in Oldenzaal bij De Bond. Om de andere week speelt de band daar en de andere week in De Kul in Denekamp. Maar ook bij andere dansgelegenheden in Oldenzaal wordt gedanst op hun muziek zoals bij De Ster, De Zon, Kothman en in het Parochiehuis. Medio 1964 is er een avond speciaal voor langdurig zieken in het vakantiekamp van de St. Nicolaasstichting in Denekamp in het kader van de Zonnebloem. The Swallows verzorgen het muzikale deel voor de zieken en de vele vrijwilligers en spelen veel beat-nummers. Plotseling komt Sinterklaas binnen, midden in de zomer derhalve. Moeder overste heeft hem speciaal uitgenodigd vanwege de naam van de stichting. In de loop van 1965 organiseert muziekhandel Huigens in Hengelo een talentenjacht in het Vios-gebouw. De winnaar mag meedoen aan een landelijke wedstrijd waar een platencontract en een volledige Dynacord-installatie te winnen is. The Swallows eindigen samen met The Dynamics uit Almelo op de tweede plaats. De winnaar van de wedstrijd is de groep The Honest Men eveneens uit Enschede en zij gaan in de RAI meedoen aan de finale. De verdere avond met 200 bezoekers wordt opgeluisterd door de bijzonder luidruchtige beat-groep HET en afgesloten met een optreden van de zeer onbeweeglijke Motions. In de Raphaëlkerk in Hengelo aan de Mozartlaan, de Koepelkerk genoemd, spelen ze tijdens de allereerste ‘beatmis’ die er wordt gehouden en later navolging vindt in veel kerkgebouwen. In november van dat jaar bestaat het Beetshuis 5 jaar. De hele dag is er feest voor kinderen en tieners, met veel activiteiten. Voor de tieners van het Beetshuis, maar ook van het Kreejenus en ’t Lansink is er ’s-avonds een speciaal Sinterklaasbal. Entree is 50 cent. De muzikale omlijsting van de avond is met The Swallows. De samenstelling van de band is dan inmiddels gewijzigd. Naast Ben, Arnold en Alfons is ook Leo Schoolkate terug. Alle 4 spelen ze dan op Höfner gitaren. De drummer in de band is dan Alfons Nijhuis. De samenstelling wijzigt weer en in De Bond vindt in februari 1966 het carnaval plaats. Tijdens het feest bestaat de band uit Ben en Arnold, vergezeld door de broers Frans Nijhof gitaar en Hans Nijhof drums. The Swallows houden hierna op te bestaan. Eind jaren 60 besluiten vele artiesten te gaan spelen in bands die spelen op bruiloften en partijen. Veelal blijven ze top-40 muziek maken. Ben Kamphuis speelt in 1966 een half jaar in The Switch Combo ,met Rudie Vaneker, Marinus van Keulen, Sjaak Sterrenburg en Teun Koerselman. Daarna wordt het Swallow Combo opgericht, bestaande uit Ben, Arnold, Johan Kamp- drums- en Emmy Twilhaar op sax. Later spelen Joop Buis en Willy Grafen op sax in de combo. Eind jaren 70 begin 80 wordt de Swallow Combo een trio, bestaande uit Ben Kamphuis, Klaas Teunissen en Herrie Lok. Weer later opnieuw met z’n vieren Ben Kamphuis, Jopie Buis, Alfred Kups en Woutje Tip. Arnold Kamphuis speelt vanaf 1975 tot nog in 2012 met Wim van den Berg, Roel van de Berg en Hans van de Kanst in de band Easy Four, die zich kort na het begin Easy Music noemt.